Dende a materia de lingua castelá colaboramos con esta iniciativa facendo un pequeno percorrido pola presencia dos ríos nas distintas épocas da nosa literatura, dende a antigüidade ata textos contemporáneos. Participaron nesta actividade os 78 alumnos de 3ºESO A, B e C, coido que cun alto grado de satisfacción e aproveitamento como se pode ver na diversidade dos traballos realizados.
Comezamos sumerxíndonos nos versos de Jorge Manrique "Nuestras vidas son los ríos que van a dar a la mar, que es el morir", onde se mostra perfectamente tópico literario herdado dos clásicos A vida como navegación.
Os símbolos adoitan a ser símbolos de vida, movemento, cambio,
dinamismo e de cotío se lles atribúe un carácter melancólico e
nostálxico. Representan o fluír do tempo e da existencia, así como a
conexión coa terra e a natureza. Foron utilizados sempre como metáforas e escenarios ideais para explorar unha ampla gama temática, dende a
identidade nacional, ata o amor e a morte. Percorrimos durante as
sesións dedicadas a este proxecto o Río Duero de Gerardo Diego, o Ebro de
A. Machado, o Guadalquivir de Alberti e o Tormes de Francisco de
Aldana, demostrando como algunhas das plumas máis aplaudidas da nosa
literatura atoparon nos ríos a súa fonte de inspiración.
Posteriormente falamos do río Umia e puxemos en común certos aspectos que foron adquiríndose durante a actividade, tamén aproveitamos para visualizar algúns vídeos de recitados, dende poemas máis tradicionais ata algún exemplo de caligramas ou de Slam Poetry para difuminar a idea clásica e estereotipada que adoita a ter o alumnado da poesía.
 |
| Exemplo dun caligrama presentado por 3º ESO B |
 |
| Exemplo dun poema moderno, propio de Slam Poetry (3º ESO B) |
 |
| Exemplo dun poema de corte popular |
Ningún comentario:
Publicar un comentario