O pasado 21 de xullo o alumnado da ESO correspondente a 1º, 2º e 3º ESO participou nunha visita a diferentes espazos do Parque Nacional das Illas Atlánticas de Galicia (
PNIAG), concretamente o alumnado de 1º ESO viaxou ata a ílla de Sálvora, o de 2º ESO á illa de Ons e o de 3º ESO ás illas Cíes. No caso de 1º e 2º comezaron a súa travesía desde o porto de Tragove, mentres que a singladura ata Cíes partiu desde Portonovo.
Na illa de Sálvora, unha vez chegados percorreron as dúas rutas accesibles e autorizadas acompañados por guías acreditados por Parques Nacionais, que conducen ata antiga aldea na que moraban os antigos colonos da illa e ata o faro e a súa contorna.
Na aldea, na que a maior parte das edificacións están actualmente nun estado de ruína, o alumnado puído facerse unha idea de como se desenvolvía a vida dos seus habitantes, que a ocuparon ata finais dos anos 70, arredor das actividades agrícolas e á fábrica de salga, hoxe convertida en museo, aínda que exteriormente garda un aspecto de pazo señorial. A aldea é un magnífico mirador desde o que observar as demais illas e cons que rodean a illa e configuran o arquipélago de Sálvora, como Vionta, Noro ou Sagres. Na ruta do faro é posible sorprenderse ante as caprichosas formas que o tempo e os elementos foron esculpindo nos penedos graníticos. O faro, hoxe automatizado, mantivo a presenza de fareiros ata hai pouco máis dunha década. Como curiosidade comentar que a illa aínda hoxe conserva unha significativa poboación de cabalos salvaxes e cervos, que xunto con outras especies de caza menor foron introducidas ao longo do pasado século polos seus antiguos propietarios, coa intención de explotar a illa como un coto privado de caza.
Na illa de Ons, o alumnado percorreu a ruta que leva ata o faro, desde onde se pode ver unha gran porción da costa das Rías Baixas, xunto coas illas de Sálvora cara o norte e as Cíes cara o sur. A illa de Ons, xunto con Cortegada na Ría de Arousa, é a máis humanizada de todas as que conforman o Parque Nacional, chegando a ter perto de 500 habitantes durante os anos 40 e 50 do século pasado. Aínda hoxe mantén unha presenza permanente dun reducido número de habitantes e actividade de dous establecementos hostaleiros, aos que se unen no período estival os descendentes dos antiguos poboadores que conservan as súas vivendas na illa, xunto con un incontable número de visitantes que diariamente desembarcan na illa para disfrutar das súas praias e rutas por un día ou permanecendo no camping.
En Cíes, o alumnado completou a ruta máís longa das que están sinalizadas, que conduce ao faro no extremo sur da illa ubicado a máis de 170 m de altura sobre o nivel do mar. Esta ruta que serpentea ao longo de máis de 3 Km desde a praia de Rodas entre bosques de eucaliptos, piñeiros e salgueiros, que foron introducidos ao longo do século XX, xa que ata entón non existían na illa masas forestais importantes. Desde o faro pódese admirar unha vista espectacular sobre a vertente occidental da illa, que cos seus cantís contrasta coas praias da beira oposta.
Nos tres casos, a actividade completouse na súa segunda metade co disfrute das súas praias, complementando a actividade divulgativa da mañán con outras máis lúdicas, pero respetando sempre estes espazos tan singulares.
.jpg)
.jpg)
